Laat ons eerst starten met jullie wat jargon uit te leggen. In de volksmond worden mannetjes gecastreerd en vrouwtjes gesteriliseerd. Dit is echter niet helemaal juist. Sterilisatie betekent namelijk het onderbinden van de voortplantingsweg (denk aan een sterilisatie bij de man) waartegen castratie het wegnemen van de voortplantingsorganen betekent. Eigenlijk doet een dierenarts quasi altijd een castratie. We nemen bij mannelijke dieren namelijk de teelballen weg en verwijderen bij vrouwelijke dieren de eierstokken (en soms ook baarmoeder). Om het makkelijker te houden, gebruiken wij hieronder ook de volkstermen en spreken we dus ook over sterilisatie van vrouwelijke dieren en castratie bij mannelijke dieren.
Honden
Laat ons starten met de reuen. Vanuit een medisch standpunt moet een reu op jonge leeftijd niet noodzakelijk gecastreerd worden. Castratie kan echter op latere leeftijd aangewezen zijn bij bepaalde prostaatproblemen of bij testikelaandoeningen. Castratie wordt echter vaak uitgevoerd om verlost te worden van "lastig" hormonaal gedrag. Hierbij denken we dan aan het berijden van objecten (benen) of dieren, dominantie, zelfs het opheffen van de poot bij het plassen.
Een reu kan chirurgisch of chemisch gecastreerd worden. Chemische castratie gebeurt door het plaatsen van een implantaat en werkt 6 maanden. Elke situatie is anders en dus bespreken wij graag alle mogelijkheden en gaan wij op zoek naar de beste keuze voor jullie.
Het belang van sterilisatie van een teef is veel groter dan bij een reu. Niet alleen is het voor jullie soms lastig om met een loopse teef te zitten (bloeddruppeltjes overal, overmatige aantrekking van hitsige reuen, ...) maar is het voor de teef ook een levensbelangrijke discussie. Een niet gesteriliseerde teef heeft namelijk veel meer risico op het ontwikkelen van borstkanker en/of het krijgen van een, mogelijks fatale, baarmoederontsteking. Hierdoor adviseren wij dus wél om teven te steriliseren. Ook voor teven is er naast chirurgische sterilisatie de mogelijkheid tot chemische sterilisatie. Echter zijn er betrekkelijk veel bijwerkingen bij het geven van de prikpil aan honden, waardoor dit slechts zelden aangewezen is.
Een teef wordt dus voornamelijk chirurgisch gesteriliseerd. Hierbij opteren wij op de praktijk om zowel baarmoeder als eierstokken te verwijderen en doen we dit liefst zo dicht mogelijk maar voor de eerste loopsheid. Mogelijke complicaties van vroegtijdige sterilisatie zijn vachtveranderingen en incontinentie. Dit laatste zien we voornamelijk bij grote rassen en wordt vermeden door de teef zo laat mogelijk te steriliseren om de blas volledig te laten ontwikkelen. Ook dit is dus maatwerk dat we met jullie graag verder bespreken indien nodig.
Katten
Naast het feit dat het wettelijk verplicht is dat alle verhandelde kittens op 12 weken reeds gecastreerd of gesteriliseerd zouden moeten zijn, kunnen we hier kort over zijn. Niemand wordt gelukkig van de geur van een niet gecastreerde kater of van de kuren van een krolse kattin... Castreren/steriliseren is dus een absolute must!
Konijnen
Het verhaal van de rammelaar (mannelijk konijn) komt zeer sterk overeen met een reu. Medisch is er geen noodzaak aan castratie, praktisch is dit echter vaak toch aangewezen. Zo kunnen niet gecastreerde rammelaars beginnen sproeien, alles beginnen berijden, territoriaal worden , ... . Dit hormonaal gedrag verdwijnt vaak indien castratie tijdig uitgevoerd wordt.
Voedsters zijn een heel ander verhaal. Hier is het wél belangrijk om deze te laten steriliseren. Statistisch gezien krijgen deze namelijk allemaal op 6 jaar leeftijd baarmoederkanker. Dit is meestal een kwaadaardige variant die uitzaait naar de longen. Voorkomen is beter dan genezen dus laat zeker je vrouwelijk konijn steriliseren. We doen dit graag tussen de leeftijd van 6 maanden tot 1 jaar.
Baardagaam/leguaan
Mannelijke hagedissen castreren is absoluut geen routine ingreep en raden we dan ook niet aan.
Indien je een vrouwelijke hagedis hebt zonder partner is het wél aangeraden om deze te laten steriliseren. deze maken namelijk meer kans op het ontwikkelen van pre-ovulatoire legnood. Dit betekent dat er eitjes aangemaakt worden maar dat deze niet loskomen van de eierstok. Ook dit is mogelijks levensbedreigend.
Ik heb een ander dier dan vernoemd... Wat moet ik daar nu mee?
We hebben hier de meest voorkomende diersoorten kort vermeld. Stat jouw huisdier hier niet tussen en vraag je je af of je best actie onderneemt? Twijfel dan niet om ons hierover te contacteren en samen met ons op zoek te gaan naar de beste optie.